Φθινόπωρο! Η εποχή που επίσημα γυρνάμε στην κουζίνα μας μετά τα παραστρατήματα και τις ατασθαλίες του καλοκαιρού. Η εποχή που ο καιρός και τα χρώματα γύρω μας αλλάζουν! Η εποχή του τρύγου, του μούστου, της μουσταλευρίας και των μουστοκούλουρων. Η παροδοσιακή μουσταλευριά είναι μια κρέμα άρρηκτα δεμένη με τα παιδικά μου χρόνια που κάθε κουταλιά της έχει γεύση μνήμης!
Υλικά για παραδοσιακή μουσταλευριά:
- 5 κούπες μούστο
- 1 κούπα αλεύρι σιταρένιο καβουρδισμένο
- 1 κλωνάρι βασιλικό
- 1 φύλλο δάφνη
- 2-3 φυλλαράκια αρμπαρόριζα
- Καβουρδισμένο σουσάμι (γαρνίρισμα)
- Αμύγδαλα χοντροκομμένα (γαρνίρισμα)
- Κανέλα (γαρνίρισμα)
Εκτέλεση:
Παραδοσιακά, αν πάρουμε μούστος αμέσως από το πατητήρι, τον καθαρίζουμε πριν την χρήση του, το γνωστό “κόψιμο” του μούστου. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε ανά 1 λίτρο μούστου μια κουταλιά της σούπας ασπρόχωμα ή σκόνη πέτρας από λατομείο (μπουχός) ή στάχτη.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά με την αρμπαρόριζα και τη δάφνη ανακατεύοντας με ένα κλωνάρι βασιλικού μέχρι να βράσει. Όταν αρχίσει να φουσκώνει αφαιρούμε με μια τρυπητή κουτάλα τους αφρούς. Αφήνουμε να κρυώσει και βάζουμε στο ψυγείο για 6 ώρες να κατασταλάξει το χώμα. Σουρώνουμε τον μούστο με ένα τούλι και ξαναβάζουμε στο ψυγείο για 6 ώρες. Τέλος ξαναπερνάμε τον μούστο από τούλι και είναι έτοιμος για χρήση. Αν ο καθαρισμός του σας φαίνεται δύσκολη διαδικασία, στο εμπόριο κυκλοφορεί καθαρός μούστος έτοιμος να μπει στην κατσαρόλα σας.
Για την παραδοσιακή μουσταλευριά βάζουμε τον κρύο μούστο σε μια κατσαρόλα μαζί με το κοσκινισμένο αλεύρι σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς με ένα σύρμα μέχρι να δέσει σαν κρέμα. Σερβίρουμε σε μπολάκια και γαρνίρουμε με καβουρδισμένο σουσάμι, αμύδγαλα και κανέλα. Διατηρείται στο ψυγείο σκεπασμένη με μεμβράνη για να μην ξεραθεί. (Δείτε επίσης)
Η ιστορία της μουσταλευριάς!
Η μουσταλευριά είναι παραδοσιακό ελληνικό γλύκισμα που έχει ως κύριο συστατικό του τον μούστο. Οι ρίζες της ανάγονται στα αρχαία χρόνια όπου ήταν γνωστή ως οινούτα, ονομασία που διατηρήθηκε και κατά τη βυζαντινή περίοδο μαζί με άλλα ονόματα όπως μουστόπιτα και πάστελλος. Είναι ευρύτατα διαδεδομένη κατά την εποχή του τρύγου, το φθινόπωρο, οπότε παράγεται ο μούστος αλλά και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου. Από τη μουσταλευριά παρασκευάζονται τα κιοφτέρια, δηλαδή ξερά κομμάτια μουσταλευριάς μαστιχωτά σαν λουκούμια. (Πηγή)
