Ο χειμώνας είναι η εποχή που μας κρατάει περισσότερο στο σπίτι. Με μια ζεστή κούπα τσαί στο χέρι, στο καναπέ, με ένα κουβερτάκι στα πόδια σκεφτόμαστε περισσότερο και αναπολούμε στιγμές από το παρελθόν. Μια τέτοια χειμωνιάτικη μέρα είναι και η σημερινή. Το τσουχτερό κρύο και ο δυνατός αέρας σήμερα με κράτησαν σπίτι να απολαύσω το ζεστό μου τσαγάκι κάτω από τα παπλώματα. Δεν ξέρω πως αλλά μου ήρθε στο μυαλό η τηγανιτή μπουγάτσα της γιαγιάς. Κρύες μέρες σαν αυτές το σπίτι της μύριζε καμμένο ξύλο από το τζάκι και κανέλα από τα γλυκίσματα που ετοίμαζε. Ε, μετά βέβαια έρχονται και η μυρωδιά από τον ελληνικό καφέ που ψήνονταν στην χόβολη.
Υλικά για την τηνγανιτή μπουγάτσα:
- 6 φύλλα κρουστας “ανατολίτικη” ή λεπτή για γλυκά
- 300γρ βούτυρο γάλακτος
- άχνη και κανέλα
- ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
Υλικά για την κρέμα:
- 500ml φρέσκο γάλα πλήρες
- 140γρ ζάχαρη
- 5 κρόκους
- 40γρ σιμιγδάλι ψιλό
- 20γρ κρέμα βανίλια (ανθος αραβοσίτου)
- 2 βανίλιες
- 30γρ βούτυρο γάλακτος
Εκτέλεση:
Ξεκινάμε ετοιμάζοντας την κρέμα μπουγάτσας. Τσιγαρίζουμε ελαφρώς το σιμιγδάλι με το βούτυρο σε μια κατσαρόλα και έπειτα ρίχνουμε το κρύο γάλα σιγά σιγά ανακατεύοντας συνεχώς με το σύρμα για να μην σβολιάσει. Μετά προσθέτουμε την ζάχαρη και το αφήνουμε να ζεσταθεί. Σε ένα μπολ βάζουμε το κρόκους, την βανίλια, την σκόνη κρέμας και ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε στο μέιγμα μια κουτάλα από το ζεστό γάλα ώστε να αποκτήσουν θερμοκρασία τα αυγά, ανακτεύουμε καλά και μεταφέρουμε το μείγμα στην κατσαρόλα. Όταν δέσει η κρέμα αποσύρουμε από την φωτιά, καλύπτουμε την επιφάνεια της με μεμβράνη για να μην κάνει κρούστα και αφήνουμε να κρυώσει.
Κόβουμε τα φύλλα κρούστας στην μέση. Πιάνουμε ένα φύλλο, το βουτυρώνουμε, το διπλώνουμε στην μέση, βάζουμε μια κουταλιά κρέμα στο κέντρο, φέρνουμε τις άκρες προς τα μέσα, βουτυρώνουμε ξανά και τυλίγουμε σφιχτά σε πουράκι. Τοποθετούμε τα πουράκια σε ένα τάπερ και με κλειστό το καπάκι τα βάζουμε ψυγείο όπου τα αφήνουμε για τουλάχιστον δυο ώρες. Έπειτα τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι και τα πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα. Απολαύστε την τηγανιτή μπουγάτσα ζεστή και τραγανή.
Άρωμα μνήμης: όσφρηση και συναίσθημα!
Εφόσον οι μυρωδιές μας διαπερνούν, επιδρούν στα συναισθήματα και τη ψυχική μας υγεία. Έχουν την ιδιότητα να μας δημιουργούν συναισθήματα, όπως λειτουργούν και οι εικόνες μέσω της όρασης. Με τον ίδιο τρόπο που μία ωραία θέα μπορεί να μας ανεβάσει ψυχολογικά ή και να μας εμπνεύσει δημιουργικά, έτσι κι ένα ωραίο άρωμα μπορεί να μας αλλάξει άμεσα τη διάθεση. Υπάρχουν αρώματα που μας θυμίζουν καλοκαίρι, άνοιξη, μωρά, άτομα που αγαπάμε. Άλλοι πάλι έχουν συνδέσει μυρωδιές με φαγητά, με ταξίδια, με το άνοιγμα των σχολείων, κοκ. Η πηγή αυτής την ανάμνησης μπορεί να είναι ένα και μόνο αντικείμενο. Για παράδειγμα, κάποιο παιδί μπορεί να έχει συνδέσει την έναρξη της σχολικής χρονιάς, με τη μυρωδιά της καινούριας σχολικής τσάντας. Σε κάθε περίπτωση, τα αρώματα και οι αναμνήσεις στις οποίες μας οδηγούν, είναι ικανά να μας γεμίσουν συναισθήματα και εικόνες. Μπορούν να μας προκαταβάλουν θετικά ή αρνητικά. Μπορούν να μας δώσουν ενέργεια ή να μας χαλαρώσουν. Μπορούν να μας χαρίσουν ευφορία ή να μας δημιουργήσουν θλίψη. Η ίδια η μυρωδιά έχει τη δυνατότητα να συνδεθεί με συναισθήματα αγάπης και να μας θυμίζει κάθε φορά, αυτό που αγαπάμε μόνο μέσω μίας αίσθησης… της όσφρησης! (ΠΗΓΗ)
