Η εποχή της αγαπημένης μου αγκινάρας. Την αγαπώ σε κάθε εκδοχή της μα το καλύτερό μου είναι η ομελέτα με αγκινάρες. Το ξέρω ότι σαν λαχανικό δεν έχει φανατικούς οπαδούς αλλά είμαι σίγουρη ότι όποιος την δοκιμάσει μια φορά θα την λατρέψει. Σαν παιδί δεν ήθελα να τις δω καν μέσα στο σπίτι, πόσο μάλλον στο πιάτο, γιατί φοβόμουν τις ψαλίδες που κρύβονται ανάμεσα στα φύλλα τους. Όμως μετά την πρώτη δοκιμή από τα χέρια της γιαγιάς μου σε αυτή την παραδοσιακή συνταγή, αγκινάρες με τα αυγά όπως την έλεγε, γίναμε φίλοι.
Υλικά για την ομελέτα με αγκινάρες:
- 6 αγκινάρες
- 4 αυγά (εγώ χρησιμοποιώ αυγά ελευθέρας βοσκής Φάρμα Παφυλίδα)
- 1 κουταλιά της σούπας γάλα
- Αλατοπίπερο
- 2 λεμόνια
- γραβιέρα τριμμένη για γαρνίρισμα
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες από τα φύλλα τρίβοντάς τις με λεμονόκουπες (για να μην μαυρίσουν) και τις βάζουμε σε ένα μπολ με νερό με την μισή ποσότητα από τον χυμό των δυο λεμονιών μέχρι να τις καθαρίσουμε όλες. Τις κόβουμε στα 2 ή στα 4 ανάλογα με το μέγεθος και τις βράζουμε σε αλατόνερο με τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού για 10΄μέχρι να μαλακώσουν .
Αφού βράσουν τις σουρώνουμε και τις περνάμε από το αλεύρι. Σε ένα μικρό τηγανάκι βάζουμε ελαιόλαδο τόσο ώστε να καλύψει τον πάτο και τηγανίζουμε ελαφρώς τις αλευρωμένες αγκινάρες. Αφού τηγανιστούν ρίχνουμε από πάνω το μείγμα των αυγών (αυγά, γάλα, αλατοπίπερο καλά χτυπημένα), χαμηλώνουμε την φωτιά και σκεπάζουμε το τηγάνι με ένα καπάκι μέχρι να ψηθεί η ομελέτα. Με αυτό τον τρόπο η ομελέτα δεν θέλει γύρισμα αλλά προσοχή η φωτιά πρέπει να είναι αρκετά χαμηλή. Όταν ψηθεί η ομελέτα με τις αγκινάρες την γαρνίρουμε με τυράκι τριμμένο και την απολαμβάνουμε ζεστή.
Τι σημαίνει η έκφραση “καρδία αγκινάρα”?
Η έκφραση “καρδία αγκινάρα” δηλώνει τον ανοιχτοκάρδο και τον μεγαλόψυχο. Επίσης, σημαίνει ότι κάποιος είναι άστατος στα προσωπικά- ερωτικά του. Για παράδειγμα, ένα από τα πρώτα στιχουργήματα του Πωπ, γύρω στα 1880, είναι:
Τρελή γειτονοπούλα μου,
τρελή και παιγνιδιάρα,
που ’χεις καρδιά μυριόφυλλη,
καρδιά σαν αγκινάρα…
Αλλά και στο ρεμπέτικο “Μανάβισσα και γαϊδουράκι”, όπου ο Στράτος ως πλανόδιος μανάβης λέει για μια πελάτισσά του:
Μια άλλη, αγκινάρα θέλει
με φυλλαράκια τρυφερά
της λέω: “έχω μή σε μέλει
σαν την καρδούλα σου κυρά”
Ακριβώς ίδια έκφραση υπάρχει και στα γαλλικά, avoir un coeur d’artichaut. Μάλιστα, στα γαλλικά υπάρχει και μια παροιμία που δείχνει πώς βγήκε η έκφραση: coeur d’ artichaut, une feuille pour tout le monde -καρδιά αγκινάρα(ς), ένα φύλλο για τον καθένα. Η άστατη καρδιά παρομοιάζεται με την αγκινάρα, που ο καθένας την ξεφυλλίζει. (πηγή)