Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ζυμαρικών σήμερα είπα να σας αποκαλύψω ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα, που δεν είναι άλλο από ένα λαχταριστό παστίτσιο. Μου αρέσει ζουμερό, μυρωδάτο και με αραιή κρέμα τυριών που ρέει πάνω από το μακαρόνι και τον κιμά και το κάνει ακόμη πιο ακαταμάχητο. Το δικό μου μυστικό βρίσκεται στην κρέμα τυριών που δεν είναι ακριβώς μπεσαμέλ και θα σας το αποκαλύψω στη συνέχεια. Να δούμε, λοιπόν, πως θα ετοιμάσουμε το πιο λαχταριστό παστίτσιο ever!
Υλικά:
1 πακέτο μακαρόνια no2 βρασμένα
2 φλιτζάνια τυρί gouda
Υλικά για τον κιμά:
600gr μοσχαρίσιο κιμά
200gr αρνίσιο κιμά
3 κουταλιές της σούπας φυτίνη γάλακτος
1 κρεμμύδι στο τρίφτη
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλάκι του γλυκού πάπρικα
Αλατοπίπερο
1/2 ξυλάκι κανέλα
2 κουταλιές σούπας ζάχαρη
1/2 ποτηράκι κρασιού κόκκινο κρασί
400gr ντομάτα κονκασέ
1 κουταλιά της σούπας πάστα ντομάτας
1/2 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
1/2 κουταλιά σούπας θυμάρι
5 κόκκους μπαχάρι
1 φύλλο δάφνης
Υλικά για την κρέμα τυριών:
1lt γάλα πλήρες
300gr αλεύρι κοσκινισμένο
200gr βούτυρο
Αλατοπίπερο (προσοχή στο αλάτι)
2 κρόκους
200gr κεφαλοτύρι
1 κουταλάκι του γλυκού κοπανιστή (το μυστικό!)
Εκτέλεση:
Για να ετοιμάσουμε το κιμά σε ένα φαρδύ τηγάνι βάζουμε την φυτίνη και αφού κάψει τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι. Αφού μαλακώσει ρίχνουμε το σκόρδο και τον κιμά και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα. Όταν ροδίσει ο κιμάς σβήνουμε με το κρασί και ρίχνουμε τα μπαχαρικά. Περιμένουμε ένα δυο λεπτά να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτουμε την ντομάτα. Χαμηλώνουμε την φωτιά, κλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε να δέσει η σάλτσα.
Για την κρέμα τυριών σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, το βούτυρο, και το αλεύρι κοσκινισμένο και ανακατεύουμε καλά να διαλυθεί το αλεύρι. την βάζουμε σε σιγανή φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να δέσει. Προσοχή δεν σταματάμε το ανακάτεμα με το σύρμα γιατί θα πιάσει το αλεύρι. Αφού δέσει η κρέμα την αποσύρουμε από την φωτιά και προσθέτουμε το τυρί, την κοπανιστή, το αλατοπίπερο και τους κρόκους. Ανακατεύουμε πολύ καλά να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Για το λαχταριστό παστίτσιο θα βάλουμε τα βρασμένα μακαρόνια σε ένα ταψί και θα τα ανακατέψουμε με το ένα φλιτζάνι τυρί gouda. Από πάνω θα ρίξουμε τον κιμά, την μπεσαμέλ και το gouda που έχει απομείνει. Ψήνουμε για 40-50 λεπτά στον αέρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς.
Το οιδιπόδειο σύμπλεγμα και το λαχταριστό παστίτσιο.
Κατά καιρούς διαβάζω διάφορα άρθρα περί μαγειρικής και τροφίμων αλλά το συγκεκριμένο από το Caruso μου τράβηξε την προσοχή γιατί ανέλυε όλη την φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από ένα ταψί παστίτσιο, την μάνα-πεθερά, το γιο και την νύφη. Όλες οι λαϊκές αναφορές σε παστίτσιο συνοδεύονται από τον προσδιορισμό «της μαμάς».
Για έναν Έλληνα άντρα η γευστική αναφορά στο παστίτσιο ξεκινά απ’ την κουζίνα της μαμάς του και μόνον αν όλα πάνε πολύ καλά μεταφέρεται και στο σπίτι που μοιράζεται με την μητέρα των παιδιών του. Όντας το αγαπημένο του φαγητό ως παιδί, μέσα στην κάθε μπουκιά του περιέχεται η αίσθηση ικανοποίησης, θαλπωρής και θυσίας που η μάνα του προσέφερε απλόχερα στον καλομαθημένο κανακάρη της. Όταν η σύζυγος μεταφέρει το τερέν της απόλαυσης στο ταψί, ο σύζυγος πρόθυμα ανεβαίνει πάνω του αφήνοντας κάθε μύχιες σκέψεις γιατί ετοιμάζεται θα χορέψει νοσταλγικό τανγκό με την μαμά του, θα νιώσει στην αγκαλιά της, θα αισθανθεί την στοργή και προστασία της και εντέλει θα νιώσει σημαντικός στην βαθύτερη ύπαρξή του! Έτσι η σύζυγος που στην ουσία υποδύεται τον ρόλο της μαμάς του, καταφέρνει να τον χορεύει στο ταψί του παστίτσιου της και γι’ αυτό, αυτός γουστάρει σαν μικρό παιδί. Είναι σαφές λοιπόν ότι το παστίτσιο αποτελεί σε δεύτερο επίπεδο, σύμβολο της άρρηκτης σχέσης μάνας-γιου στην ελληνική κοινωνία και γι’ αυτό έχει τη δύναμη να συμβάλλει στην συνεκτικότητα της σχέσης του ζευγαριού. (ΠΗΓΗ)
@PanDora
Μία Απάντηση
Φαίνεται μούρλια!
dinamighty.com