Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλά πράγματα στα οποία δεν μπορώ να αντισταθώ αλλά το κρουασάν είναι ένα από αυτά. Είναι ο λόγος που ξυπνάω νωρίς όταν βρίσκομαι σε κάποιο ξενοδοχείο για διακοπές και ξέρω ότι με περιμένουν ζεστά-ζεστά στην αίθουσα πρωινού. Είναι ο λόγος που ταξίδεψα στην Γαλλία. Είναι ο λόγος που πήρα 3 κιλά πριν 7 χρόνια όταν ανακάλυψα ένα φούρνο που έφτιαχνε υπέροχα βουτυρένια κρουασανάκια με ότι γέμιση μπορείτε να φανταστείτε. Και, είναι ο λόγος που μια φορά το μήνα κάνω δυο μέρες για να φτιάξω 24 υπέροχα κρουασάν βουτύρου που μοσχοβολάει παριζιάνικο αέρα όλο το σπίτι. Δυο μέρες αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο. Δοκιμάστε τα και δεν θα σταματάτε να τα φτιάχνετε! Μια απίστευτη ζύμη για κρουασάν με χιλιάδες στρώσεις από βούτυρο και ζυμάρι, που λιώνει στο στόμα και έχει ανεπανάληπτη βουτυρένια μυρωδιά και γεύση. Υπογράφω ότι θα σας θυμίσουν κρουασάν βουτύρου από Γαλλικό φούρνο.
Υλικά για τα κρουασάν βουτύρου:
- 350ml γάλα χλιαρό (προσοχή όχι ζεστό)
- 18γρ ξηρή μαγιά
- 60γρ ζάχαρη
- 700γρ αλεύρι για τσουρέκι
- 60γρ βούτυρο αγελάδος (όχι μαργαρίνη)
- 250γρ βούτυρο αγελάδος (για την γέμιση)
Εκτέλεση:
Διαλύουμε την μαγιά στο χλιαρό γάλα και ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το βούτυρο της γέμισης, στο κάδο του mixer. Ζυμώνουμε με τον γάντζο μέχρι το ζυμάρι να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του κάδου. Βάζουμε την ζύμη μέσα σε ένα βουτυρωμένο μπολ, την σκεπάζουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για 12 ώρες να ξεκουραστεί και να φουσκώσει.
Ανάμεσα σε δυο λαδόκολλες βάζουμε το βούτυρο για την γέμιση και με τον πλάστη του δίνουμε τετράγωνο σχήμα 20Χ20. Το βάζουμε ψυγείο για να παγώσει στο νέο του σχήμα. Βγάζουμε το ζυμάρι από το ψυγείο και το ανοίγουμε και αυτό σε τετράγωνο σχήμα 30Χ30 ανάμεσα σε δυο λαδόκολλες. Στο κέντρο του ζυμαριού βάζουμε το παγωμένο βούτυρο και διπλώνουμε σε φάκελο. Ανοίγουμε το ζυμάρι με το βούτυρο σε παραλληλόγραμμο 20Χ60 και διπλώνουμε στα τρία.
Τυλίγουμε το διπλωμένο ζυμάρι σε μεμβράνη και το βάζουμε ψυγείο. Επαναλαμβάνουμε αυτή την διαδικασία άλλες 2 φορές ανά 40 λεπτά. Αφού βάλουμε την ζύμη στο ψυγείο σκεπασμένη με μεμβράνη, έπειτα από το τελευταίο δίπλωμα, την αφήνουμε 10 ώρες να ξεκουραστεί.
Μετά από την 10ωρη ξεκούραση χωρίζουμε το ζυμάρι στα 2 και ανοίγουμε κάθε μέρος σε λωρίδα διάστασης 25Χ60. Κόβουμε ανά 10cm (άρα έχουμε 6 κομμάτια) και κάθε κομμάτι το χωρίζουμε διαγώνια σχηματίζοντας 2 τρίγωνα. Δίνουμε στα τρίγωνά μας το σχήμα κρουασάν τυλίγοντας από την μεγάλη πλευρά προς την μύτη του τριγώνου.
Συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία και για την άλλη λωρίδα (χωρίζουμε πάλι σε 6 κομμάτια των 10 εκατοστών και μετά κάθε κομμάτι το κόβουμε διαγώνια έχοντας συνολικά 12 κρουασάν). Βάζουμε τα κρουασάν βουτύρου σε ταψί, τα αλείφουμε με κρόκο και τα αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσουν. Όταν διπλασιαστούν σε όγκο τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 15 λεπτά μέχρι να ροδίσουν.
Η απίστευτη ιστορία του κρουασάν!
Το κρουασάν που είναι ταυτισμένο με τη γαλλική ζαχαροπλαστική, είναι επινόηση των Αυστριακών. Το 1683 οι Οθωμανοί πολιόρκησαν για δεύτερη φορά τη Βιέννη. Τον τουρκικό στρατό ακολουθούσαν πάντα περίπου 5.000 λαγουμιτζήδες, αφού η τακτική, ήταν να σκάβουν λαγούμια κάτω από τα τείχη των πόλεων και στη συνέχεια να τα ανατινάζουν. Οι λαγουμιτζήδες που έπιασαν δουλειά έξω από τη Βιέννη, υπολόγισαν «χωρίς τον αρτοποιό». Οι αυστριακοί φουρνάρηδες που δούλευαν τα ξημερώματα, άκουσαν τις αξίνες των Τούρκων να πλησιάζουν και αμέσως ειδοποίησαν τον αυστριακό στρατό για την επικείμενη εισβολή, σώζοντας έτσι την πόλη τους.
Μερικούς μήνες μετά ο Σουλεϊμάν αναγνώρισε την ήττα του, η πολιορκία λύθηκε και οι Τούρκοι αποχώρησαν. Οι φουρνάρηδες έγιναν οι ήρωες της Βιέννης και για να γιορτάσουν την επιτυχία τους, θέλησαν να φτιάξουν ένα γλύκισμα που θα συμβόλιζε τη νίκη τους έναντι των Τούρκων. Έτσι δίπλωσαν τη ζύμη που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε για τα γλυκά τους με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτή να σχηματίζει ένα μισοφέγγαρο. Σκοπός τους ήταν να κοροϊδέψουν το μισοφέγγαρο, που είναι το σύμβολο της τουρκικής σημαίας.
Έτσι δημιουργήθηκε το κρουασάν, το οποίο αρχικά οι Αυστριακοί ονόμασαν «kipfel» από τη γερμανική λέξη για το μισοφέγγαρο. Το «kipfel» έφτασε στη Γαλλία τον επόμενο αιώνα, όταν το 1770 η Αυστριακή Μαρία Αντουανέτα παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο τον 16ο (ΧVI). Τότε η Μαρία Αντουανέτα ζήτησε από τους σεφ να φτιάξουν το αγαπημένο της γλύκισμα από την πατρίδα της. Οι Γάλλοι άλλαξαν λίγο τη συνταγή και δημιούργησαν το δικό τους «kipfel» και το μετονόμασαν σε «croissant», από τη γαλλική λέξη που σημαίνει επίσης μισοφέγγαρο. (ΠΗΓΗ)
